Który menadżer pakietów wybrać

Dlaczego potrzebujesz Snap, Flatpak i AppImage?

Jeśli mówimy o dystrybucjach Linuksa opartych na Debianie i Red Hat, wiemy, że wszystkie mają swój własny system zarządzania pakietami. Ubuntu i inne dystrybucje Debiana używają rozszerzenia pakietu .deb do budowania pakietów. Red Hat, Fedora, CentOS i inne systemy Linux oparte na Red Hat używają rozszerzenia pakietu .rpm do tworzenia pakietów.

W związku z tym istnieje również kilka metod instalowania pakietów w systemie Linux opartym na wierszu poleceń. Problem występuje, gdy wiersz polecenia zawiera uszkodzony adres URL lub adres serwera albo łącze do repozytorium. Niestabilne łącze do repozytorium może być przyczyną niepowodzenia instalacji pakietu.

Czasami natywny menedżer pakietów może nie pobierać pakietów z serwera repozytorium z powodu ograniczeń geolokalizacyjnych lub kiepskich problemów z siecią; w takich przypadkach uniwersalny menedżer pakietów innej firmy może rozwiązać problemy.

Aby proces instalacji pakietów był prosty w systemie Linux, twórcy oprogramowania zbudowali menedżer pakietów Snap, AppImage i Flatpak. Można również powiedzieć, że korzystanie z menedżera pakietów Snap, AppImage i Flatpak jest łatwe w użyciu i dostępne dla wszystkich głównych dystrybucji Linuksa.

Porównanie Flatpak vs. Snap vs. AppImage

Flatpak, Snap i AppImage to formaty pakietów dostępne we wszystkich dystrybucjach Linuksa. Jednak niektóre kluczowe różnice mogą pomóc w podjęciu decyzji o użyciu jednego czy drugiego.

Poniżej znajduje się tabela porównawcza, która obejmuje niektóre z głównych funkcji i kluczowe różnice między poszczególnymi formatami pakietów:

Cechy	Snap	Flatpak	AppImage
Stworzone przez	Canonical	RedHat, Endless Computers, Collabora	Peter Simon
Wsparcie Piaskownicy	Tak	Tak	Tak
Obowiązek Piaskownicy	Nie	Tak	Nie
Działa bez dostępu do roota	Po instalacjii	Po instalacjii	Tak
Wsparcie dla motywów natywnych	Tak	Tak	Tak
Obsługa bibliotek dołączonych	Tak	Tak	Tak
Internetowy sklep z aplikacjami	Tak	Tak	Tak
Obsługa wielu instalacji równoległych	Tak (jeden na kanał)	Tak (nieograniczona liczba)	Tak (nieograniczona liczba)
Automatyczne aktualizacje	Tak	Tak	Tak (przez AppImageUpdate)
Rozmiar aplikacji	Różne, zwykle większe niż AppImage	Różne, zwykle większe niż AppImage	Najniższy rozmiar aplikacji
Aplikacje z graficznym interfejsem użytkownika	Tak	Tak	Tak
Pakietowe usługi systemowe	Tak	Tak	Nie

Snap

Snap to niezależny od dystrybucji format pakietu, początkowo opracowany dla Ubuntu przez Canonical. Później został również przyjęty przez inne dystrybucje Linuksa.

Głównym celem stworzenia Snap było ujednolicenie formatu pakietu oprogramowania na wielu urządzeniach. Obsługa Snap obejmuje IoT (Internet rzeczy), wbudowane urządzenia z systemem Ubuntu Core lub dowolną inną wersją Ubuntu.

W sklepie internetowym Snapcraft dostępne są zarówno pakiety open source, jak i zastrzeżone. Opcjonalnie zainstaluj aplikacje Snap za pomocą wiersza poleceń.

Poniższy obraz przedstawia stronę główną sklepu Snapcraft:

Zalety

• wszystkie biblioteki i zależności wymagane do uruchomienia tej aplikacji
• programiści oszczędzają czas, wydając nowe kompilacje na różnych systemach.

Wady

• rozmiar i wolniejsze uruchamianie w porównaniu z pakietami Flatpak lub AppImage
• Snapy mogą korzystać tylko z bibliotek zawartych w pakiecie.

Flatpak

Flatpak, wcześniej znany jako xdg-app, to kolejny niezależny od dystrybucji format pakietu opracowany w 2015 roku przez Red Hat, Endless Computers i Collabora. Jego głównym celem jest uruchamianie aplikacji w bezpiecznej wirtualnej piaskownicy, która nie wymaga uprawnień roota, eliminując w ten sposób zagrożenia bezpieczeństwa. Piaskownica zawiera wszystko, co jest potrzebne do uruchomienia oprogramowania.

Flatpak został po raz pierwszy opracowany dla FreeDesktop, KDE i GNOME. Później rozszerzył swoje wsparcie na Arch Linux, Debian, Fedora, Mageia, Solus i Ubuntu. Flatpak jest oparty na języku programowania C.

Pakiety są dostępne do pobrania w sklepie z aplikacjami Flathub lub przez CLI. Początkowo obsługiwał tylko aplikacje o otwartym kodzie źródłowym, ale ostatnio dodał obsługę zastrzeżonego oprogramowania.

Poniższy obraz przedstawia sklep z aplikacjami Flathub:

Zalety

• umożliwia użytkownikom pobieranie pakietów z wielu repozytoriów, zwanych pilotami.
• Najpopularniejszym pilotem jest Flathub, oficjalne repozytorium z tysiącami dostępnych aplikacji.

Wady

• brak obsługi serwerów i większy rozmiar pakietu w porównaniu z pakietami Snap lub AppImage.
• Czas uruchamiania jest szybszy w porównaniu do Snap, ale wolniejszy w porównaniu do AppImage.

AppImage

AppImage to kolejny szeroko stosowany format pakietów niezależny od dystrybucji, stworzony w 2004 roku przez Simona Petera. Pierwotnie poprzednikiem AppImage był klik. Był to przenośny format pakietu, który zawierał wszystko, co jest wymagane do działania pojedynczej aplikacji.

Ponieważ aplikacje AppImage są przenośne, użytkownicy mogą je uruchamiać bez instalacji. Uruchamianie AppImage nie wymaga uprawnień administratora.

Pakiety AppImage działają podobnie do plików .exe w systemie Windows. Aby uruchomić aplikację AppImage, ustaw ją jako plik wykonywalny i kliknij dwukrotnie plik, aby uruchomić pakiet.

AppImage dystrybuuje pakiety za pośrednictwem repozytorium AppImageHub i przechowuje je w witrynie AppImage. Każdy pakiet zawiera informacje dotyczące instalowania aktualizacji za pomocą narzędzia takiego jak AppImageUpdate.

Poniższy obraz przedstawia repozytorium AppImageHub:

Zalety

• szybsze uruchamianie w porównaniu do Snaps i Flatpaks oraz mniej miejsca wymaganego na aplikację.
• AppImages można łatwo usunąć z systemu, usuwając pobrany pakiet.

Wady

• brak aktualizacji, które są rzadkie i nie są dostępne dla każdego pakietu.
• wymagany jest inny pakiet AppImage do aktualizacji zainstalowanych pakietów w menedżerze AppImage.

Flatpak vs. Snap vs. AppImage – który z nich użyć?

Każdy format pakietu działa dobrze w każdej dystrybucji Linuksa, ponieważ zawiera wszystkie wymagane zależności i biblioteki. Jednakże, istnieje kilka czynników, które mogą być kluczowe w podjęciu decyzji, który format pakietu użyć:

• Liczba aplikacji. Sklep internetowy Snapcraft wygrywa, jeśli liczba dostępnych aplikacji jest najbardziej krytycznym czynnikiem.
• Szybkość aplikacji. AppImage jest najszybszy z trzech pod względem uruchamiania aplikacji, szybkości i wydajności. Jest to idealne rozwiązanie, jeśli chodzi o doświadczenie wydajnościowe.
• Integracja aplikacji. Niektóre formaty pakietów integrują się lepiej na konkretnych dystrybucjach. Na przykład Snap lepiej integruje się z Ubuntu, Arch Linuxem i CentOSem, podczas gdy Flatpak bez problemu integruje się z Fedorą, Linuxem Mintem czy Debianem. AppImages działają świetnie na Arch Linuksie, CentOS-ie, Debianie, OpenSUSE, Red Hat Linuksie i Fedorze.
• Kontrola aplikacji. Flatpak oferuje deweloperom więcej kontroli w porównaniu do AppImage czy Snap.
• Portowalność. Pakiety AppImage są najwyższej klasy, jeśli chodzi o przenośność. Snapy mogą mieć zależności w innych aplikacjach Snap, a Flatpaki mogą współdzielić biblioteki z innym Flatpakiem. AppImage używają tylko zasobów z samego pakietu.
• Aktualizacje. Snapy i Flatpaki używają repozytoriów do automatycznej aktualizacji aplikacji, natomiast AppImage używa narzędzia AppImageUpdate. Dodatkowo AppImage nie otrzymuje tak wielu aktualizacji jak pozostałe dwa formaty pakietów.
• Użyteczność. Pakiety Flatpak i AppImage są przeznaczone do instalowania i aktualizowania aplikacji. Podczas gdy Snapy mają ten sam cel, ich użyteczność rozciąga się na instalowanie czegokolwiek. Na przykład deweloperzy pracują obecnie nad umieszczeniem całego stosu drukowania Linuksa w jednym Snapie.

Mam nadzieję, że od teraz każdy będzie mógł w bardziej zrozumiały i świadomy sposób wybrać z jakiego pakietu chce skorzystać. Nie należy się ograniczać do jednego ponieważ wszystkie mogą być używane w jednym systemie. Czasem jakaś aplikacja jest na Snap a nie ma jej jako AppImage i odwrotnie. Zachęcam jeszcze do przeczytania o tym jak usunac pakiety apt deb, snap i flatpak.